Zasady Kary itd.... wszystko o Hokeju

Administrator

Zasady:
W skład drużyny hokejowej wchodzą zawodnicy, trenerzy, kierownicy, masażyści. Drużyna składa się z 22 zawodników - 20 zawodników grających w polu oraz dwóch bramkarzy. Każdy z zawodników wyposażony jest w kij, łyżwy oraz odpowiednie ochraniacze. Do gry służy wykonany z twardego kauczuku krążek, który zawodnicy trącając kijami starają się wbić do bramki przeciwnika. Na lodzie może przebywać do 6 zawodników jednej drużyny. Mecz hokeja na lodzie składa się z 3 części zwanych tercjami, z których każda trwa 20 minut czystej gry (czas zatrzymywany jest, gdy wystąpi przerwa w grze).

Plac gry stanowi otoczone bandami lodowisko podzielone na 3,oddzielone od siebie liniami niebieskimi, części zwane tercjami. Dodatkowo, do boiska włącza się także ławkę rezerwowych oraz ławkę kar.

Hokej jest grą, w której wiele zagrań jest dozwolonych. Zawodnik nie ma obowiązku zagrywać krążka kijem, może zagrać łyżwą, ręką itd. Krążka nie można zagrać ręką do zawodnika z tej samej drużyny. Bramkę można zdobyć tylko kijem. Zmiany w grze dokonywane są w jej trakcie, nie ma potrzeby czekać na przerwę w grze, istotne jest, aby na lodowisku cały czas znajdowało się nie więcej niż sześciu graczy jednej drużyny. Niedozwolony udział zawodnika przekraczającego w danej chwili dozwoloną ilość graczy uprawnionych do gry jest karany dwuminutową karą techniczną drużyny, która dokonała przekroczenia.

W przypadku, gdy krążek zniknie z pola widzenia sędziego (np. wypadnie w trybuny, jeden z zawodników zasłoni go na dłużej niż trzy sekundy, bramkarz przykryje ciałem itp.) gra jest przerywana i następuje wznowienie. Dwóch graczy z przeciwnych drużyn staje naprzeciw siebie (ang. face-off) i próbują wywalczyć krążek, gdy sędzia rzuci go między nich. Gdy drużyna straci bramkę, również następuje wznowienie (w centrum pola gry), a więc poszkodowana drużyna nie zyskuje automatycznie przywileju posiadania krążka po utracie gola.

Kary:
Gdy jeden z zawodników popełni wykroczenie, sędzia podnosi rękę nie przerywając gry, dając przywilej korzyści poszkodowanym. Oznacza to, że w chwili, gdy drużyna faulująca dotknie krążka, gra zostanie przerwana. Do tego momentu poszkodowani mogą atakować bez obawy utraty bramki (z tego powodu w takiej sytuacji bramkarz poszkodowanych może zjechać do swojego boksu, a w jego miejsce może wejść na lodowisko inny zawodnik z drużyny, zwiększając tym samym szanse faulowanych na strzelenie bramki).

Gdy wreszcie drużyna faulująca dotknie krążka, sędzia przerywa grę, a zawodnik faulujący otrzymuje karę. Kara oznacza, że na pewien czas zawodnik ten znajdzie się na ławce kar, a jego drużyna będzie grała w osłabieniu, z jednym graczem mniej. Kary mogą być: mniejsze (2 minuty), większe (5 minut), kara meczu (oprócz wcześniejszych dwóch, czyli np. kara 2 minuty + kara meczu).

Drużyna nie może grać w składzie mniejszym, niż 3 zawodników - jeśli trzech zawodników dostało kary 2-minutowe, to drużyna gra w składzie 3 zawodników, po czym po upływie kary pierwszego z nich dodaje się dalsze 2 minuty kolejnego zawodnika.

Jeżeli drużyna grająca w osłabieniu straci bramkę, anulowana jest kara jednego z zawodników (może on wrócić na lód). Zawodnik nie może po stracie bramki przez jego drużynę wyjść z boksu kar gdy został ukarany karą większą – 5 minut. W takiej sytuacji musi odsiedzieć całą karę.

Kary wymienione w regulaminie gry IIHF:

* zahaczanie (hooking)
* spowodowanie upadku przeciwnika (tripping)
* atak kijem trzymanym oburącz (cross-checking)
* niedozwolony udział w grze (interference)
* trzymanie przeciwnika (holding)
* trzymanie kija przeciwnika (holding the stick)
* niebezpieczna gra wysoko uniesionym kijem (high-sticking)
* nadmierna ostrość w grze (roughing)
* udział w grze większej liczby zawodników niż dozwolona w danym momencie (too many players on the ice)
* niesportowe zachowanie (unsportsmanlike conduct)
* uderzanie kijem (slashing)
* kłucie kijem (spearing)
* atak łokciem (elbowing)
* atak kolanem (kneeing)
* atak z tyłu (checking from behind)
* podcinanie (clipping)
* wrzucenie na bandę (boarding)
* natarcie (charging)
* opóźnianie gry (delaying the game)
* celowe poruszenie bramki (displacing the goal)
* celowe wybicie krążka za bandę (delaying the game)
* celowe rzucenie kija w stronę krążka
* gra złamanym kijem
* używanie nieprzepisowego sprzętu i wyposażenia (illegal equipment).

Inne Zasady:
Spalony [edytuj]

Spalony (ang. offside) występuje, gdy zawodnik znajdzie się w tercji przeciwnika przed krążkiem wbitym tam przez jego partnera z drużyny. Wówczas gra wraca do tercji środkowej. W niektórych rozgrywkach (np. w NHL) występuje tzw. "tag-up offside" czyli odłożony spalony. Oznacza to, że gracz znajdujący się na pozycji spalonej może z niej uciec, czyli wycofać się do strefy neutralnej, a następnie ponownie wjechać do strefy obronnej rywala.

Podanie przez dwie linie [edytuj]

Podanie przez dwie linie (ang. two-line offside pass) w niektórych turniejach oznacza, że krążek przeszedł przez obie linie niebieskie (gdzieniegdzie przez niebieską i środkową) bez dotknięcia przez gracza sąsiedniej drużyny. Gra wraca do tercji własnej drużyny. Zasada ta została zniesiona w NHL w 2005 roku.

Uwolnienie [edytuj]

Uwolnienie (ang. icing) występuje, gdy gracz wybije krążek z własnej połowy (własnej tercji i połowy tercji środkowej) na połowę przeciwnika tak, że krążek minie linię bramkową, ale drużyna przeciwna nie będzie miała możliwości go dotknąć. Gra wraca do tercji obronnej drużyny popełniającej faul. W polskiej lidze hokejowej, do sezonu 2005/2006 uwolnienia nie przyznawało się gdy zawodnik wybije krążek z własnej połowy a krążek mijając linię bramkową przejdzie wcześniej przez pole bramkowe, jednakże wraz z wprowadzeniem nowych przepisów przez IIHF od sezonu 2006/2007 uwolnienie zostaje odgwizdane przez sędziów w takiej sytuacji. Uwolnienia nie będzie też gdy krążek z własnej połowy wybije zespół grający w osłabieniu.

Rzut karny [edytuj]

Rzut karny wykonuje się, gdy zawodnik zostanie faulowany, gdy przed nim znajduje się już tylko bramkarz przeciwnika. Pozostali gracze zjeżdżają z lodowiska, pozostaje tylko bramkarz strony faulującej, zawodnik poszkodowany i krążek, umieszczony na środku lodowiska. Zawodnik może w dowolny sposób przejąć krążek, podjechać pod bramkarza i oddać strzał.

Zabroniona strefa gry bramkarza [edytuj]

Zabroniona strefa gry bramkarza (ang. "restricted goalie area") to kolejny nowoczesny i zarazem kontrowersyjny przepis wprowadzony w 2005 roku do NHL. Zabrania on bramkarzom grania krążkiem za linią bramkową z wyjątkiem pola w kształcie trapezu, znajdującego się za bramkami. Bramkarz, który złamie ten przepis, zostaje ukarany karą mniejszą 2 minut ("delay of game").

Historia:
Kolebką hokeja jest Kanada. Gra została wymyślona w 1855 roku przez angielskich żołnierzy stacjonujących w Ontario w Kanadzie. W 1917 roku powstała NHL (National Hockey League), wspólna liga hokejowa USA i Kanady. W 1908 roku powstała IIHF (International Ice Hockey Federation). Hokej na lodzie jest sportem olimpijskim. Do najlepszych drużyn na świecie należą: USA, Kanada, Szwecja, Finlandia, Rosja (kiedyś ZSRR), Czechy, Słowacja. W Polsce dwukrotnie rozegrano mistrzostwa świata w tej dyscyplinie: w 1931 roku w Krynicy i w 1976 roku w Katowicach.

Za najlepszego gracza w historii hokeja uznawany jest Kanadyjczyk Wayne Gretzky.